Almenn líffræði: 4-6.6

Að lifa nógu lengi til að eignast afkvæmi

Tilvistar tegundanna og þróunar

þau eru forsenda viðhaldi tegundarinnar
í þeim felast aðlögunarmöguleikar og þroskaferli
afkvæmin hefja ferilinn sem ein fruma (frumuskipting kemur við sögu)
forsenda þeirra er erfðaefni lífveranna

Vegna þess að það myndar prótín sem er forsenda þess að eignast afkvæmi

í litningum í frumukjarnanum

Prótíni og DNA sameind sem inniheldur upplýsingar um lífveruna - nefnist gen

Lífverur mynda aðrar lífverur í eigin mynd

Ein baktería verður að tveim en geta aðlagst og breyst með því að bæta nýjungum í erfðaefni sitt sem þær hafa rekist á hjá nágrönnum sínum með því að skiptast á plasmíðum
kallast kynlaus æxlun

Myndun afkvæma út af einu foreldri án þess að meiósa eða frjóvgun komi til sögunnar

Skipting frumu í dótturfrumu sem hafa samskonar erfðaefni og móðurfruman
þeir sem fjölga sér aðallega svona eru bakteríur og einfrumu kjörnungar

Erfðaefni berast oft milli baktería þegar plasmíð flytjast á milli

Plöntur fjölga sér oftast með vaxtaræxlun en þá myndast planta út frá einhverjum hluta foreldrisplöntunar

Flest vefdýr fjölga sér með kynæxlun en sum fjölga sér með knappaskoti, en þá vex ný hvelja útaf einum einstaklingi
einnig getur myndast ný lífvera úr einstökum líkamshlutum

Mítósuskiptingu

þá verða margar skiptingar (líkt og hjá einfrumungum) að eiga sér stað áður en nýr einstaklingur myndast